ons Avontuur in Frankrijk
Avonturen in Frankrijk nr 5 30 oktober 22
Nu we alle ingewikkeldheden zo’n beetje achter de rug hebben: verhuizing, aanvragen gas water en licht, bankrekeningnummer, zorgverzekering en regelen van boekingssites enz. daalt de rust een tikkie op ons neer en lijkt het alsof we even kunnen ademhalen.
Wat we dan wel doen: kamers klaarmaken voor de gasten (en de was erna ), opruimen (de man van de Dechetterie (grofvuil) gaan we eerdaags maar uitnodigen voor een wijntje), een walnotentaart maken (die boom op de camping blijft maar walnoten naar beneden gooien), ons uithangbord hangt en we hebben chique bordjes op de kamerdeuren. Onze adviseur en franse leraar Marie Paule neemt ons mee naar een open dag van de plaatselijke mediatheque. Echt leuk. We horen er dan een beetje bij en tja.. inderdaad, waarom zouden we niet wat vrijwilligerswerk willen doen daar?
Verder komen er vrienden en familieleden langs: dan wordt er samen gewijnd, gekookt en gegeten. Daar gaat een hoop tijd in zitten, maar wat vinden wij dat leuk!!
Hierover gesproken: we praten regelmatig over de prijs van een kamer als een goede kennis of vriend boekt. Omdat wij daar ook veel lol en gezelligheid van hebben: wat vraag je dan? Uiteraard korting, maar dan nog vinden we het lastig! Het liefst vragen we niets, maar ook dat is niet oke; men moet wel durven blijven komen en … ja het is nu ons inkomen! Waaah, hoe doe je zoets?
En wat is het mooi weer!! Net als iedereen met deze energieprijzen, zijn wij ook blij dat we nog niet hoeven te stoken. We stoken op olie of op gas. We hebben laatst de olietank laten vullen en we zullen pas na een jaar weten, of ons hoofd (financ.) nog boven water is of niet…
Ach, we hebben ook nog samen in de botsautootjes gezeten op de kermis in de stad!
Ja, ja het was een grote happening hier en je wilt er toch een beetje bij horen.
Ik was een paar dagen alleen hier, omdat Trudy nu in Nederland was. Het is best te doen, alleen een beetje saai! Dan haal je alles uit de kast, als er eindelijk iemand langs komt…
Gelukkig hebben we een gratis abonnement op de Franse TV; als ik me verveel… heb ik wat leuks te doen: haha zeker niet leuk, maar wel ontzettend leerzaam. Die Franse taal MOET onder de knie: Zo heb ik ook kinderboekjes bij de Mediatheque geleend… praten we dus veel met de mensen hier EN doen we nog steeds trouw elke dag onze Duolingo.
En soms gaat het ineens fantastisch met dat Frans: zitten we op de koffie (met gateaux de pomme) bij de buren Fabienne en Stephane, en hebben we een redelijke conversatie. (oke, eerlijk: Ben heel blij dat Trudy erbij is, zodat we ook echt weten waar het over gaat... haha).
Zij hebben overigens een papegaai die de Marseillaise kan zingen!
Als eerst het internet en daarna de stroom uitvalt, kijken we wel elkaar aan: o ja, dit steeds!!
We beginnen weer plannen te maken voor verbouwingsdingen.
Bij het opruimen echt een hele mooie gîte ontdekt: moet nog ff worden opgeknapt, maar superleuk! En de eerste plannen voor het creëren van de orangerie zijn gemaakt. Ja zo gaat het dus…. Stil zitten kan hier (nog) even niet.
Na, ik ga nu ff de halloweenversiering bij de voordeur maken…. Tot volgende keer.
O, ja volg ons ook op Instagram: reveriesalauthie