En toen deden we een leuk fietstochtje met z’n tweeën en exact in de middle of nowhere schiet de ketting van één van de fietsen. Dan weet je: deze ketting MOET er weer op, want hoe komen we hier anders in vredesnaam weg?? Er is ook geen ‘leuke’ voorbijganger-man die even bijspringt. Maar twee paar zwarte vette vingers later en het is gefixed.
Nu we toch in de panne-zone zitten: mijn accu vindt mijn auto ook niet meer leuk. Dan komt de franse garagementaliteit om de hoek: ik vraag netjes, wanneer heb je tijd? Tout suite! NU!! Mooi joh.
Jullie moeten wel naar het muziekfestival in de stad hoor, horen we om ons heen. Wij weer met hakjes en oorbelletjes op pad. Eén ding: haal je verwachting naar beneden als je in onze stad ‘uit’ gaat: de band die speelt is NIET OM AAN TE HOREN!!!! Wij kijken elkaar aan: is dit een grap? Maar nee, alle franse mensen om ons heen klappen om het hardst als er een nummer is afgelopen. Er zijn trouwens best veel feestdagen in Frankrijk….. wat vieren we nu weer? Geen idee, maar de winkels zijn in ieder geval weer dicht.
Een dagje naar het strand in de bloedhitte is toch leuk!!! Lekker zwemmen in de zee bij Berck: en het verschil tussen eb en vloed is echt indrukwekkend.
Een mannetje van CPIE komt bij ons langs. Hij regelt o.a. kano tochten op de Authie. (Rivier die bij ons ons landje doorkruist). Zo weten we wat we moeten zeggen als een gast een kanotocht wil doen… toch?? Nee hoor, zo werkt het toch niet helemaal… niemand op de afvaartplek te bekennen: het zijn rare mensen die fransen.
Ondertussen ben ik echt wel trots op m’n moestuin hoor: er zijn al heel wat kroppen sla en sperziebonen door de gerechten gegaan. De tomaten echter weten niet dat ze rood moeten worden en zou de enige pompoen die opgekomen is, het gaan doen? Onze verwachting ligt nu nog bij de peultjes, worteltjes en bietjes. Geen idee.
En dan valt er weer een boom van de buurman op een boom van ons en liggen er weer twee bomen horizontaal over ons pad. pffffff. Gelukkig zijn er een paar mensen bij ons die hun mouwen opstropen om de boel weer op te ruimen. DANKDANK!!
En het waaide niet eens. Dan ben je toch bang dat alle bomen zomaar om kunnen vallen. Een expert bekijkt de boel en wijst de bomen aan die inderdaad zomaar om kunnen vallen. Gelukkig staan die allemaal bij de buurman en inmiddels zijn die bomen ook al omgezaagd. Mooi!
De maanden juli en augustus verhuren we ons maison niet voor grote groepen en houden we het huis plus de camping vrij voor chambres d’hotes- en campinggasten. WAAAAH wat loopt het goed. We hebben het druk, we zitten op een gegeven moment gewoon vol!! Superleuk. Wel vermoeiend: ontbijtje, soms een table d’hote, welkomstdrankje.. en dat gaat ook niet met thee! Gelukkig is het maar twee maanden… Nee hoor, het is echt gezellig! We ontmoeten ontzettend veel leuke mensen.
En o ja, tussen alle bedrijvigheid door heeft een hele slimme juf Frans (zij runt een taleninstituut en woont in Auxi) ons zo gek gekregen om bij haar 10 lessen frans te nemen. Het was geregeld voor we er erg in hadden.. en net als vroeger op de middelbare school: het huiswerk is weer op het laatste moment pas af!!
Op 14 juli (Dé nationale feestdag van Frankrijk) togen wij naar Amiens. Want ja, in Auxi….. Supergezellige avond met een live-bandje op een terras en als klap op de vuurpijl:
De poes van schoondochter en zoon woont nu bij ons. Het is een echte kasteelkat aan het worden. Hij is de baas… (viel laatst zelfs een hond aan die nietsvermoedend met z’n baasje bij ons op bezoek kwam…. IK WOON HIER Jij niet!) Het is echt gezellig; hij zorgt er wel voor dat hij veel aandacht krijgt.
en o ja, hij heette Jake maar sinds vandaag ‘Jacq d’orange’, moet ie zich maar niet zo koninklijk gedragen.
We hebben al heel wat vogelnestjes gespot. Deze zwaluwen zitten boven op de luiken bij een raam: té schattig… zodat we dat raam niet hebben geschilderd.
De schilderweek breekt aan. Wij deden een oproep op Facebook wie zin had om te komen ramen schilderen, eten en drinken en slapen en wijn op z’n tijd. We kregen in totaal 8 aanmeldingen: alleen maar vrouwen, hahah dat wordt wat! We hebben met elkaar een supergezellige en productieve week. Bedankt Annemarie, Edith, Rosanne, Armanda, Hanne, Erna, Rosé en Luut.
We hebben nieuwe middeleeuwse schilderijen in de grote salon hangen. Dank Marjo voor je schilderstalent!! Vandaag heeft het de test doorstaan: gasten keken naar de schilderijen, vonden ze mooi, maar pas de tweede keer zagen ze de ‘gelijkenis’. Haha
Als laatste: er is misschien opgevallen dat de frequentie van deze blog wat afneemt. Ik blijf m’n best doen om regelmatig te schrijven, maar een maand is zó voorbij.
Tot de volgende keer,
Jana
Comments