Het is inmiddels officieel lente en zelfs de klok is al vooruit gezet. Wat een fijnigheid! Buiten zien we de bollen, de rozen, de uitlopende bomen en horen we niet te vergeten het oneindige fluiten van de vogels. Wij hebben tegenwoordig overigens druiven, passiebloem, een aalbes, een appel- en een perenboom… Daarentegen is er een boom op onze walnotenboom gevallen
waaaaahhhh!!
Wat doen we allemaal:
We richten de orangerie in. Leuk om te doen, nog niet af (
De verf die gekocht was voor de kurkvloer op de tweede verdieping (dure verf) proberen we uit op het beton in de orangerie. De kleur is daar wel mooi, maar valt tegen voor die kurkvloer!!! Dat moeten we niet doen. Geluk is: tenminste uitgeprobeerd. Ongeluk: komen we nog van die 20 liter verf af???
De schommel is helemaal gefixed: een gewone schommel gefabriceerd door onze ‘buurjongen Mark’ (hij logeert een weekend bij ons en heeft dan meteen wat te doen) en er hangt zo’n nestschommel.
Inmiddels staat er ook een grote trekkerband als zandbak. Top!
We rijden met een goede vriendin op een zaterdag naar ….. weer een brocante. Past het bed, 4 kinderfietsjes, 2 schilderijen en nog wat snuisterijen in de auto?? De medewerkers van de brocante zijn er in ieder geval druk mee… (wij ook hoor).
Trouwens de brocante is sowieso wel een hobby geworden: in Frevent is zo’n winkel die alles voor weinig weg doet, omdat ze er mee gaan stoppen. Wij halen 14 stoelen (voor orangerie), 3 echt mooie vloerkleden, 30 bloemetjes gebaksbordjes en zo nog veel meer dingen voor 50 euro. Echt top. Ze kijken niet eens in de volgeladen winkelwagen en gooien er een bedragje tegenaan. Leuk.
Ons nieuwe inductie fornuis met 5 pitten en een brede oven doet het heel goed. Zowel bij de gasten, wat natuurlijk het belangrijkst is, als al die keren dat we gezellig met bijvoorbeeld mijn kids of ander bezoek in de grote keuken zelf pizza’s bakken.
Op een dag komen Dorothe en Veronique (de gewaardeerde schoonmaakdames) binnen met een bord waarop met pen geschreven staat: ‘Nous sommes en greve’ (wij zijn aan het staken).
Er wordt veel gestaakt in Frankrijk op het moment vanwege de pensioenleeftijd dus ik denk wel even: serieus?? Bij ons? Maar het is een grap: ze komen niet meer bij van de schrik op mijn gezicht!!
En dan: MEGA-lekkage in de schuur!!Het water loopt langs de muur en alle kasten en spullen die daar staan zijn drijfie. Eerst deze boel maar redden en zeilen eroverheen spannen. Dan op onderzoek: Het aanvoer kraantje naar de keuken van Trudy (zij woont boven de schuur) LEKT!! (Toch stukgevroren??) (Met dank aan Marc die niet stopt voordat hij het euvel heeft gevonden.) De volgende dag regelt onze Sam de boel. Teflon doet wonderen en de boel is weer gefixed. Nou schijnt trouwens, zo vertelt Sam, dat de muren en plafonds van schuur en grote huis gemaakt zijn van terre et paille (aarde en stro) en schijnt zo sterk te zijn als een….. huis. Haha. Mooi. Geen angsten voor het zeiknatte plafond dus.
Arjen, onze Nederlandse achterbuurman van het eiland dat grenst aan onze camping en Mark (degene van de schommel) komen weer eens naar Frankrijk. Dit keer helpen ze ons: de bomen bij het huis moeten flink gesnoeid, zeg maar gerust ALLE takken eraf.
De takken gaan vervolgens door de hakselaar. Leuk werkje trouwens. Zeer satisfying. En wij hebben daarmee een eerste ondergrond voor onze parkeerplaats op de camping.
Nou op naar nog meer lente en de volgende ‘avonturen in Frankrijk’.
Comments