En dan is de groep van 30 personen al weer achter de rug. Pffffff man, het is wel een invasie. Best wel druk met de boodschappen: ‘ hebben jullie ook ff een stokbroodje met kruidenboter voor het eten?’ en alle ontbijt-ingredienten: sap, eieren, melk, koffie, thee, yoghurtjes, ham, kaas en jam, boter…
Een stokbrood per persoon (want ja, ook meteen voor de lunch) moet ‘s-ochtends om 7 uur bij de Boulangerie worden gehaald… (ja met de auto dan maar) en ‘s-middags onze bestelde catering (weet je hoe zwaar zo’n warmhoudbak voor 30 personen is?) Maar goed: het ziet er goed uit en mensen zijn best tevreden. Zo, onze vuurdoop: met dank aan Mirjam, Norah Lou en Niek.
Nog een leuke anekdote over de traiteur: Marie Paule (onze steun en toeverlaat) helpt ons bij de tekst/ bestelling voor de traiteur; ‘ en neem meteen die houten vlinder even mee, want die is van hem’ (beplakt met goudpapier en staat al weken in de Laverie (wasmachinegedeelte)). De traiteur leest het briefje voor en zegt: die meneer in de aanhef, dat ben ik niet!!! Staan we bij de verkeerde traiteur: geen wonder dat hij de houten vlinder niet herkende: wij: jawel, jawel, hoor, die is van jou….
Als iedereen weg is, is het trouwens daarna ook weer heel leuk, om bijvoorbeeld onze kantoorwerkplekken gezellig te maken:
(zie foto)
Die maandag (ja mam, kom toch maar naar Nederland, want de baby zou zomaar kunnen komen vandaag) rijd ik naar Utrecht. Heel gezellig en bijzonder, zo in afwachting van de bébé. Mooie jongen; Julan. Welkom in onze familie!
Trudy is voor het eerst allenig en je weet dan niet hoe dat gaat: maar het gaat eigenlijk prima! Bebert voert z’n taak om een beetje op T te letten, goed uit: elke avond is het achterhek keurig dicht! Het maakt ook dat zij meer in haar eigen huisje te vinden is: o, ja, laat ik een nieuwe bank bestellen! Leuk! (ook superleuk dat Isolde en Haagen het weekend mama komen vergezellen)!
Op maandag gaan wij gewoon met z’n tweeën 3 douchekranen/koppen vervangen: dan is het toch wel fijn dat Hornbach zo lekker toegankelijk is…. In Nederland. Wij hebben de missie om kwalitatief goede kamers te bieden, en aangezien we wel wat vragen hadden over onze douches, is dit onze eerst prio.
Daarnaast is er nog steeds veel opruimwerk: hoeveel keer al met de auto naar de dechetterie geweest?? En praten we bij met Marie-P: Zij zoekt, heel irritant, elk foutje in onze Franse uitspraak op. Nee nee: niet ‘je me sens vieux’ , maar ‘je me sens vieille’ Pffffff, maar wel top!!
En dan is het ineens prachtig herfstweer! Die mooie kleuren!
Comments