Na twee weken in Frankrijk: Wij hebben een privé-tuin aangelegd, omdat we, als er groepen zijn, graag ook buiten willen zitten. Supercosy!
Dit weekend hadden we een leuke Belgische familie: echt gezellig. Eeeh, wij hebben een nieuwe hobby, we hebben een metaaldetector bij ons: mogen we…. ??? HET GRASOMWOELEN (kwamen we later achter)!! Maar, ze hebben keurig netjes alle graspolletjes weer teruggelegd.
De omgeving is echt gewoon mooi!! Zo’n wandeling van 3 uur (want ja, je moet wel zelf alles hebben gedaan, voordat je het kunt uitleggen aan anderen, toch?) was fantastisch!
Bienvenu op bric&brac op 11 september: de affiches hingen er al een paar weken. Een rommelmarkt in het heeele centrum van Auxi. Mensen komen van heinde en verre. Nou, het was fantastisch!
Zaterdagavond zaten we in de plaatselijke kroeg! Echt gezellig: leuke tl-buizen aan het plafond en een mooi zeil op de vloer; maar wel een ‘goed gesprek’ gevoerd met de eigenaar en nog wat mensen: Het Frans is weeeeer verbeterd!
Op zondagmiddag een kinderboekje niveau groep 4, lezen: het helpt!
Maar onze handen jeuken om te gaan beginnen: twee weken lang zeggen we: ‘ zullen we ?’ ‘Kunnen we?’ ‘Nee, kunnen we nog niet’, ‘nee, mag nog niet’ : Want het is nog niet van ons! Man man… terwijl er zoveel werk ligt!! Maar ja: BIJNAAAAAAA, dus volgende blog gaat over werk!!
Naast het ‘niks’-doen zijn we wel bezig met: hoe zit het met de: 8 groepenkasten, 6 boilers, een gas- en een olieketel, hout… we leren het wel!
En toen kregen we eindelijk de nota/eindafrekening van de notaris, want het schijnt dat we dit hele spulletje wel moeten betalen: je gelooft het bijna niet, maar ook dit vinden ze daar moeilijk: de nota viel ietwat te hoog uit! Weer bijna een week later: yes, we hebben de nieuwe nota: zullen we vandaag even onze banken bellen? Een kwartier in de wacht en een kwartier aan het praten met beiden hetzelfde eindresultaat: Een dag limiet verhogen tot zo hoog?? Ja dat kan hoor, kom maar even naar een van onze kantoren. Waaaaaaah… we zijn niet in Nederland!! Geen praten aan! Dus nu zijn we al een poosje in hapjes (tot het gewone limiet) geld aan het sturen naar de notaris: moet je wel opletten dat je ondertussen niet pint ergens!
Sanibroyeur: dat is een poep,pies en wcpapiervermaler!! In het appartement waar wij vertoeven zit zo’n ding. Denk erom: geen wcpapier in de pot gooien en eigenlijk ook niet poepen, was de boodschap, maar ondanks dat… ja hoor, afgelopen zaterdag was het zover: sanibroyeur bleef een continue bromgeluid produceren! Waaaaah, uit dat ding! maar ja, dan kunnen we helemaal niks meer. Sam is de man van Dorothe en de klusjesman: hij komt op afroep! Gezamenlijke actie op touw gezet om eerst de overgelopen bak leeg te scheppen: mooi klusje joh! Nou ja het is verholpen!
Comments